Naar de inhoudNaar de hoofdnavigatie

Lezing plantengeografie van Europa

Europa kent een aantal gebieden met een min of meer kenmerkende vegetatie, de plantengeografische districten. De plantengroei in al deze gebieden wordt bepaald door onder meer temperatuur, neerslag en hoogteligging. Zo bestaan het Atlantische district, het Centraal-Europese district en het Circumboreale district. De Mediterrane gebieden zijn wat betreft hun biodiversiteit het soortenrijkst. Dit hangt samen met het feit dat dit gebied tijdens de IJstijden gevrijwaard bleef van de strenge koude waardoor allerlei soorten hier konden overleven die elders uitstierven. Vanuit het Middellands zeegebied namen bepaalde soorten na de ijstijden hun noordelijke areaal opnieuw in, maar een aantal soorten verdween definitief doordat ze tijdens de ijstijden niet zuidwaarts konden trekken omdat gebergtes als de Alpen en de Pyreneeën in de weg zaten. In vergelijking daarmee konden planten in Noord-Amerika door de noord-zuid gerichte gebergteketens juist wel naar het zuiden trekken tijdens de ijstijden en eenvoudiger terugkeren na de ijstijden. In de lezing zal op al deze aspecten worden ingegaan, waarbij de flora van onze eigen streken (Nederland, Limburg) in een grotere geografische context worden geplaatst.
Organisatie
Plantenstudiegroep
Plaats
het Natuurhistorisch Museum, de Bosquetplein 6, 6211 KJ Maastricht
Spreker(s)
Joop Schaminée
Contact
Marian Baars
Tijd
Vrijdag 18 maart 2016, van 20:00 tot ongeveer 22:30 uur
Toegang
Openbaar